Greek bureaucracy stifling economy

Η ελληνική γραφειοκρατία - Η Επανάσταση που δεν έγινε ποτέ

Η σύγχρονη Ελλάδα όχι μόνον διαιωνίζει τις οθωμανικές αρχές διακυβέρνησης, “οργάνωσης” και τον οθωμανικό πολιτισμό γενικότερα, αλλά έχει προσφέρει διεθνώς περισσότερα από την Τουρκία στην εξάπλωση του πολιτισμού αυτού. Ο μουσακάς, το τζατζίκι, οι ντολμάδες, το μπουζούκι έγιναν γνωστά παγκοσμίως όχι από τους Τούρκους, αλλά από τους Έλληνες, ιδίως τα ελληνικά εστιατόρια που άνοιξαν οι μετανάστες στη δυτική Ευρώπη, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία και αλλού.

Βέβαια, στην εσωτερική μας κατανάλωση ιδεών κυριαρχεί η αντίληψη, ότι ο αμανές, οι ρινοφωνίες της εκκλησίας, ο καρσιλαμάς, ο Καραγκιόζης είναι όλα ελληνικά που τα πήρανε από μας οι ανατολίτες. Αυτά ίσως περνάνε μεταξύ μας, αν όμως τα πείτε σε έναν βορειοευρωπαίο, σίγουρα θα παραξενευτεί.

Το ενδιαφέρον είναι πως σήμερα η Τουρκία κοιτάζει προς δυσμάς και εκσυγχρονίζεται, ενώ εμείς κοιτάμε προς ανατολάς και προβάλουμε λυσσαλέα αντίδραση στην πρόοδο (η λέξη “προοδευτικός” έχει γίνει ένα αναμάσημα, που δείχνει απλά σε ποιόν πολιτικό χώρο ανήκεις). Για παράδειγμα, η Τουρκία είχε τρία ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία ο Ερντογάν τα ένωσε σε ένα. Εμείς είχαμε 134 τέτοιες γραφειοκρατίεςπαρακαλώ, και όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να τις συμπτύξει όχι σε μία, αλλά σε καμιά δεκαριά, ξεσηκώθηκε το σύμπαν και κόντεψαν να κάψουν την Αθήνα.